Van beren, trappende paarden, treinen en gletsjers
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Remco, Inge, Ted en Sophie
21 Augustus 2006 | Canada, Banff
Hallo beste lezers,
Inmiddels zijn we aangeland in Banff, het laatste plaatsje dat we aandoen voor we de Nationale Parken verlaten. Het weer is nog steeds schitterend, vandaag 27 klein nulletje C.
Af en toe zijn we net Hillbillies, want het is niet overal in de N.P.'s mogelijk om te douchen. Je kunt je misschien voorstellen hoe mijn haar er dan uitziet, maar daar heb ik een baseballpet voor aangeschaft in Calgary.
Beren:
We hebben geen beren meer gezien, maar op elke camping worden we uitvoerig gewaarschuwd voor berenbezoek. We mogen s-nachts niks buiten laten staan. Gisteren, in Lake Louise, stonden we op een campground waar het tentengedeelte werd afgescheiden door een electrisch hek.
Sophie vindt het doodeng en slaapt nu naast mij of Remco s-nachts, anders wordt ze opgegeten.
Trappende paarden:
De camping die we in Yoho N.P. hadden heette Kicking Horse en was het kamp van de spoorbaanarbeiders die aan het eind van de negentiende eeuw zich een breuk hebben gewerkt om een spoorlijn aan te leggen door de Rockies.
We zijn daar twee nachten gebleven, hebben Takakkaw Falls bezocht en een hike gemaakt over het Walk in the Past trail. Dat pad eindigde bij een achtergelaten en inmiddels totaal verroeste locomotief midden in het bos.
Treinen
Overal waar we komen zien we Pacific Canadian Railway. Er rijden treinen over met wel 130 wagons erachter. Vreemd genoeg loopt de spoorrails altijd vlak langs de camping. In Revelstoke zaten we vlakbij wissels, wat nogal herrie maakte. Gisteren in Lake Louise toeterden de treinen net vijf keer bij de camping. Alsof ze door je camper heenrijden!
Toen we het Walk in the Past trail liepen moesten we ook de spoorbaan oversteken. Ik had nog niet mijn voet op de rails gezet of ja hoor; TOOOOOEEEEEETTTT! Er kwam net een trein aan. Ik raakte totaal in paniek en rende de spoorbaan over, uitglijdend over het gravel...!
Het was echter een prachtig gezicht die enorme rode locomotief in dat landschap. De machinist zwaaide vrolijk naar ons.
Gletsjers:
Er zijn nogal wat gletsjers in deze gebieden. Eergisteren hebben we een trip over een gletsjer gemaakt in een bus met wielen van anderhalve meter hoog. Het heette daar het Columbian Icefield.
De weg ernaar toe heet the Icefield Parkway, en niet voor niks.
Het was er echter vreselijk druk, ik heb in mijn leven nog nooit zoveel Japanners gezien als hier in Canada.
Tot zover onze belevenissen van de afgelopen dagen. We blijven nog een dag in Banff, gaan daarna naar Canmore en dan door naar Calgary voor de laatste twee nachten. We willen nog lekker shoppen daar.
Groetjes allemaal en tot het volgende bericht!
Remco, Inge, Ted en Sophie
Inmiddels zijn we aangeland in Banff, het laatste plaatsje dat we aandoen voor we de Nationale Parken verlaten. Het weer is nog steeds schitterend, vandaag 27 klein nulletje C.
Af en toe zijn we net Hillbillies, want het is niet overal in de N.P.'s mogelijk om te douchen. Je kunt je misschien voorstellen hoe mijn haar er dan uitziet, maar daar heb ik een baseballpet voor aangeschaft in Calgary.
Beren:
We hebben geen beren meer gezien, maar op elke camping worden we uitvoerig gewaarschuwd voor berenbezoek. We mogen s-nachts niks buiten laten staan. Gisteren, in Lake Louise, stonden we op een campground waar het tentengedeelte werd afgescheiden door een electrisch hek.
Sophie vindt het doodeng en slaapt nu naast mij of Remco s-nachts, anders wordt ze opgegeten.
Trappende paarden:
De camping die we in Yoho N.P. hadden heette Kicking Horse en was het kamp van de spoorbaanarbeiders die aan het eind van de negentiende eeuw zich een breuk hebben gewerkt om een spoorlijn aan te leggen door de Rockies.
We zijn daar twee nachten gebleven, hebben Takakkaw Falls bezocht en een hike gemaakt over het Walk in the Past trail. Dat pad eindigde bij een achtergelaten en inmiddels totaal verroeste locomotief midden in het bos.
Treinen
Overal waar we komen zien we Pacific Canadian Railway. Er rijden treinen over met wel 130 wagons erachter. Vreemd genoeg loopt de spoorrails altijd vlak langs de camping. In Revelstoke zaten we vlakbij wissels, wat nogal herrie maakte. Gisteren in Lake Louise toeterden de treinen net vijf keer bij de camping. Alsof ze door je camper heenrijden!
Toen we het Walk in the Past trail liepen moesten we ook de spoorbaan oversteken. Ik had nog niet mijn voet op de rails gezet of ja hoor; TOOOOOEEEEEETTTT! Er kwam net een trein aan. Ik raakte totaal in paniek en rende de spoorbaan over, uitglijdend over het gravel...!
Het was echter een prachtig gezicht die enorme rode locomotief in dat landschap. De machinist zwaaide vrolijk naar ons.
Gletsjers:
Er zijn nogal wat gletsjers in deze gebieden. Eergisteren hebben we een trip over een gletsjer gemaakt in een bus met wielen van anderhalve meter hoog. Het heette daar het Columbian Icefield.
De weg ernaar toe heet the Icefield Parkway, en niet voor niks.
Het was er echter vreselijk druk, ik heb in mijn leven nog nooit zoveel Japanners gezien als hier in Canada.
Tot zover onze belevenissen van de afgelopen dagen. We blijven nog een dag in Banff, gaan daarna naar Canmore en dan door naar Calgary voor de laatste twee nachten. We willen nog lekker shoppen daar.
Groetjes allemaal en tot het volgende bericht!
Remco, Inge, Ted en Sophie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
